Co by było, gdyby…?
Obejrzałem ćwierćfinały Dart World Matchplay 2012 i napisałem relację z pojedynków.
Jednak podczas tworzenia naszła mnie myśl- co by było, gdyby do półfinału zawodnicy dostawali się według uzyskanych średnich?
Poniżej krótki ranking zawodników półfinałowych, wg wybranych statystyk. Przekreśleni zawodnicy odpadli, pomimo dobrego wyniku w danej statystyce.
Najwyższa średnia:
1. Phil Taylor- 105,05
2. James Wade- 102,54
3. Michael van Gerwen– 100,31
4. Andy Hamilton– 99,72
Skuteczność na doublach:
1. Phil Taylor- 59%
2. Andy Hamilton– 44%
3. Terry Jenkins- 42%
4. Ronnie Baxter- 41%
Najwięcej maksów:
1. Andy Hamilton– 12
2. Terry Jenkins- 10
3. Adrian Lewis– 9
4. James Wade- 9
Najwyższe zejście:
1. Phil Taylor- 170
2. Ronnie Baxter- 150
3. Andy Hamilton– 124
4. Terry Jenkins- 121
Jednoznacznie wynika, że najbardziej poszkodowanym w tej rundzie jest Andy Hamilton- statystyka tym razem nie kłamie 😉
W życiu trzeba mieć jednak również szczęście, którego zabrakło Młotowi, i nie trafiać na Phila Taylora przed finałem 😉
W darcie maxy to nie wszystko. Młot w potyczce z Philem rzucił ich 12. Phil „tylko” 6, ale, aż 38 razy 100+.
Masz całkowitą rację. Trzeba także pamiętać, że Phil często schodzi na T19 i pomimo trafień- maxa już nie ma 🙂
Jakby nie patrzeć- powyższy wpis to tylko zabawa i ciekawostka 🙂