Darts World Matchplay 2012, dzień 6- wyniki

Wes Newton

To już druga „9 lotka” na World Matchplay 2012. Tym razem szczęśliwcem, który otrzyma bonus w wysokości 5000 funtów jest Wes Newton.

Zgodnie z moimi przewidywaniami, meczem wieczoru był pojedynek Winstanley-Baxter, z którego na tarczy wyszedł Baxter.

Taylor gładko wygrywa swój pojedynek i przechodzi do ćwierćfinału.

Andy Hamilton 13 – 6 Mark Webster

Andy Hamilton prowadził przez cały mecz z Markiem Websterem.

Andy Hamilton

Całkowita przewaga uczestnika Premier League. Należy jednak pamiętać, że „The Spider” nie był w tym meczu faworytem.

Mark pięknie zagrał początek 17 lega, gdzie odstawił Hamiltona o ponad 200 punktów. Jednak mimo tego Hamilton trafia 180, Webster chybia swoją próbę na doublach i „The Hammer” schodzi z ponad 100 punktów.

Po tym legu Webster całkowicie już uznał wyższość przeciwnika. „Złamany, rozbity i zniechęcony”- słyszymy od komentatorów.

Mecz wyróżniał się dużą ilością rzutów w środek tarczy.

Należy odnotować, że Hamilton miał problemy ze skończeniem z D8- zbyt często przy tym stanie kończył dopiero na D1.

Wes Newton 10 – 13 Justin Pipe

Bardzo wyrównany pojedynek, który pomimo wolnego tempa oglądałem z przyjemnością- zwłaszcza emocjonującą końcówkę.

Mecz obfitował w ładne zagrania, takie jak w 7 legu. Newton po swojej kolejce zostaje z 40 punktami na liczniku. Pipe podchodzi do tarczy i ma do zejścia 132 punkty. Trafia bull, bull i D16.
Także w 10 legu Pipe zalicza piękne, chociaż nietypowe zejście poprzez 2xD20.

Na przerwę zawodnicy schodzą przy stanie 5:5, a gdy wracają Newton osiąga szczyt darterskich możliwości.

Wes Newton w 11 legu kończy 9 lotką i jest to drugi taki wyczyn na World Matchplay 2012.

„Osiągnięcie 9 lotki w telewizji jest fantastyczne”, mówi Newton. „To jest niesamowite uczucie i nigdy go nie zapomnę”. Jednak Wes nie cieszy się w pełni:
„Jestem naprawdę szczęśliwy, że to zrobiłem, ale w tym momencie to nic nie znaczy, ponieważ jestem rozczarowany, że przegrałem pojedynek”.

Dodajmy tylko, że do zwycięstwa brakowało niedużo- jak wspominałem, był to wyrównany pojedynek. Pipe dogonił Newtona na 10:10, wyszedł na prowadzenie na 12:10 i w ostatnim legu mimowolnie dał jeszcze szansę Newtonowi.

Ostatni leg:

• Pipe po swojej kolejce zostaje z 24.
• Newton próbuje zejść ze 121 i pozostać w grze, ale chybia.
• Pipe nie trafia D12 i po 3 lotkach zostaje z 6 na liczniku!
• Newton ma kolejną szansę- nie jest jednak w stanie trafić w D20.
• Emocje sięgają zenitu, Pipe podchodzi skupiony do tarczy i wszystkie 3 lotki ładuje poniżej pola D3!
• Newton po raz kolejny chybia w D20 i ostatenicze pozostaje mu 10 punktów do zejścia.
• Pipe wreszcie trafia i kończy mecz.

Meczy wyrównany, aczkolwiek Justin utrzymał równą formę przez cały mecz.

Phil Taylor 13 – 3 Ian White

Phil Taylor

Spokojne prowadzenie Taylora aż do zwycięstwa. Nie był to jednak pojedynek, z którego Mistrz mógłby być dumny. Średnia 91 punktów, 37% skuteczności na doublach- nie był to wieczór Taylora.

White zaliczył ładne zejście w 5 legu, trafiając bulla (20, 20, Bull’s Eye). Taylor zaliczył zejście ze 170 w 13 legu.

Średnie do 7 lega tragiczne. Phil Taylor 83, Ian White 85.

W 8 legu mieliśmy okazję na żywo zobaczyć trafienie tzw. Robin Hooda przez White’a.

Dean Winstanley 8 – 13 Ronnie Baxter

Zdecydowanie najlepszy mecz wieczoru. Wysokie tempo, ładne zagrania i dużo sportowych emocji. Wynik wskazuje na dużą przewagę Baxtera i… tak było przez większą część meczu.

Jednakże czuł on często oddech Winstaneya na karku, który nie miał takiej formy, jak w poprzednim pojedynku, ale i tak w pierwszych 4 legach jego średnia była powyżej 100 punktów.

Baxter po 4 wspaniałych legach mógł poszczycić się średnią prawie 110 punktów.

Średnie ostatecznie ukształtowały się na poziomie 93 oczek, ale przyczynił się do tego także 7 leg, w którym bardzo dużo lotek obydwaj gracze zmarnowali na doublach.